Het antwoord op het karikatuurschandaal

We hebben dezer dagen weer te maken met een “karikatuurcrisis”. Allereerst willen wij aangeven dat wij al hetgeen wat voor polarisatie in de samenleving zorgt, verachten. Des te meer wanneer dit onder de mom van “de vrijheid van meningsuiting” wordt gedaan. Aangezien Europa zichzelf altijd de hemel in prijst als voorvechters van “het vrije woord” en zichzelf hiermee als het ware stationeert, is het des te kwalijker dat er zulke walgelijke aanvallen op de Islam worden gedaan. Met name als dit door aanzetting van staatshoofden en/of overheden binnen Europa gebeurt. In het westen wordt genoten van een vrijheid waar men trots op is. Onze vrijheid kan en mag echter de vrijheden van anderen niet aantasten. De grens van vrijheid wordt geraakt als de vrijheden van anderen in het geding komen.

Ten tweede: het antwoord op de karikaturist die deze walgelijke, haat zaaiende en verachtelijke strips heeft getekend, had allereerst gegeven moeten worden door de priesters, theologen en vooraanstaande oriëntalisten van het westen. Zij kennen immers onze Profeet (saw). Zij hebben de verlichtende vruchten van zijn ideologieën onderzocht. Zij kennen Imam Ghazali zeer goed, hebben bewondering voor Sjeik Geylani en houden serieus van Mewlana Djelaleddin Rumi. Zij hebben nooit kunnen ontkennen wat voor grote invloed de Umayadden in Andalusië hebben gehad op het niveau dat hedendaagse wetenschappers hebben bereikt.

Zij hebben ook vol verbazing geconstateerd dat men in de Islam als afvallige wordt beschouwd wanneer hij/zij de profeetschap van Isa (as) ontkent. Dit hebben ze zeer vakkundig verborgen gehouden voor de buitenwereld. Dat zou namelijk met zich meebrengen dat de Islam een hemelse religie is, het tegendeel was ondenkbaar. Welk geloof kan zo oprecht zijn om haar eigen volgers te verbieden om een andere religie die als tegenstander kan worden beschouwd, te denigreren.

Alle profeten waren verkondigers van dezelfde boodschap en moslims dienen al die profeten te accepteren en respecteren. Dit is een onderdeel van de Iman. Als men een karikatuur van Isa (as) had getekend binnen de Islamitische wereld, zouden moslimgeleerden dit als eersten verwerpen.

Wij zijn van mening dat deze verachtelijke daad niet het resultaat van een mening kan zijn, want dit is geen mening noch argument. Het is direct een aanval op een religie en al haar volgers. Als deze vijandschap in de vorm van een artikel had plaatsgevonden, dan zou deze valse gedachte op basis van feiten en bewijzen ontkracht kunnen worden. Echter, er bevindt zich geen mening in deze walgelijke daad. Het is een uiting van haat, afgunst, immoraliteit en respectloosheid tegen het geloof. Het is niet mogelijk om hier een wetenschappelijk onderbouwd antwoord op te geven. Wat rest er ons te doen? Terwijl wij hierover aan het brainstormen waren, is bij ons opgekomen om hier met een karikatuur op te antwoorden.

Deze brainstormsessie heeft zich geuit in een denkbeeldige karikatuur:

De inhoud van het eerste kader: een monster verkleed als mens, boos op de zon, die met al zijn kracht ernaar schreeuwt en haar beledigt.

Het tweede kader: de beledigingen die in de middag begonnen, duren tot in de avond zonder onderbreking.

Het derde kader: de zon is aan het verdwijnen uit de horizon. Het monster is nog steeds bezig met zijn afgrijselijke taak door het tonen van blijdschap die gepaard gaat met grote haat.

Het vierde kader: de zon is ondergegaan, het monster loopt in tegenovergestelde richting, zelfvoldaan mompelt hij tegen zichzelf: “Ik heb de zon uitgedoofd.”

In werkelijkheid is de zon nooit verdwenen. Zij heeft eenieder die zijn rug heeft gekeerd naar haar in duisternis gelaten om andere gebieden te verlichten.

De beroemde islamitische geleerde Bediuzzaman Said Nursi zegt hieromtrent het volgende:

“Inderdaad, de Islam is als de zon, niemand kan haar uitdoven door te blazen. Hij lijkt op de dag, niemand kan haar in de nacht veranderen door zijn ogen te sluiten. Degene die zijn ogen sluit, verandert enkel en alleen voor zichzelf de dag in een nacht.”